-
1 drachma or dragma
drachma or dragma (old drachuma), ae, f, δραχμή, a drachma, drachm (a Greek coin, worth $0.19 or 9 1/2d.), T., C., H. -
2 drachma
drachma (old form, drachŭma, like Alcumena, Aesculapius, Plaut. Trin. 2, 4, 23; Ter. Heaut. 3, 3, 40), ae ( gen plur. drachmūm, Varr. L. L. 9, § 85 Müll.;I.usually drachmarum,
Ter. Heaut. 3, 3, 40; Cic. Fl. 19, 43), f., = drachmê.A small Greek coin, a drachma or drachm, of about the same value as the Roman denarius, Enn. ap. Cic. Div. 1, 52; Plaut. Ps. 1, 1, 84 sq.; Ter. And. 2, 6, 20; Cic. Fam. 2, 17; id. Fl. 15, 34; Hor. S. 2, 7, 43 et saep.—II.As a weight, the eighth part of an uncia, the half of a sicilicus, about the same as our drachm, Plin. 21, 34, 109, § 185; Rhem. Fann. de Pond. 17 sq.1.† drăco, ōnis ( gen. dracontis, Att. ap. Non. 426, 2; acc. dracontem, id. ap. Charis. p. 101 P.), m., = drakôn, a sort of serpent, a dragon (cf.: serpens, anguis, coluber, hydrus, vipera, aspis).I.Prop. (those of the tame sort, esp. the Epidaurian, being kept as pets by luxurious Romans), Cic. Div. 2, 30; 66; Plin. 8, 17, 22, § 61; 29, 4, 20, § 67; Suet. Aug. 94;II.Sen. de Ira, 2, 31 al. —As the guardian of treasures,
Cic. Phil. 13, 5, 12; Phaedr. 4, 20; Fest. s. h. v. p. 67, 12 sq. Müll.—Meton.A.Name of a constellation, Cic. poëta N. D. 2, 42, 106 sq.—B.A cohort's standard, Veg. Mil. 2, 13; Amm. 16, 10, 7:C.in templa referre dracones,
Val. Fl. 2, 276; Treb. Poll. Gallien. 8; cf. Isid. Orig. 18, 3, 3.—Marinus, a sea-fish, Plin. 9, 27, 43, § 82; 32, 11, 53, § 148; Isid. Orig. 12, 6, 42.—D.A water-vessel shaped like a serpent, Sen. Q. N. 3, 24.—E.An old vine-branch, Plin. 17, 23, 35, § 206; 17, 22, 35, § 182; 14, 1, 3, § 12.—F.A seafish, Trachinus Draco of Linn., Plin. 9, 27, 43, § 82.—G.In eccl. Lat., the Serpent, the Devil, Vulg. Apoc. 12, 7 al. -
3 drachma
drachma, ae, f. (δραχμή), die Drachme, I) eine griechische Münze ungefähr vom Werte eines röm. denarius, Komik., Cic. u.a. – II) ein Gewicht, 1/8 uncia = 1/96 as (etwa 31/2 g), Plin. u.a. – / Gedehnte (bei den Komik. stets übliche) Form drachuma, zB. Enn. fr. scen. 322 u. 323. Plaut. merc. 777; trin. 425. Ter. Andr. 451 u. heaut. 601. – Genet. Plur. gew. drachmarum od. drachumarum; doch auch drachmûm, Cic. ep. 2, 17, 4. – Andere (viell. spätere) Schreibung dragma, s. Hultsch Metrol. scriptt. ind. Lat. in v. dragma (p. 240) u. Fritzsche Hor. sat. 2, 7, 43.
-
4 drachma
Drachma, huius drachmae. Cic. Trois solz et demi. -
5 drachma
drachma, ae, f. (δραχμή), die Drachme, I) eine griechische Münze ungefähr vom Werte eines röm. denarius, Komik., Cic. u.a. – II) ein Gewicht, 1/8 uncia = 1/96 as (etwa 31/2 g), Plin. u.a. – ⇒ Gedehnte (bei den Komik. stets übliche) Form drachuma, zB. Enn. fr. scen. 322 u. 323. Plaut. merc. 777; trin. 425. Ter. Andr. 451 u. heaut. 601. – Genet. Plur. gew. drachmarum od. drachumarum; doch auch drachmûm, Cic. ep. 2, 17, 4. – Andere (viell. spätere) Schreibung dragma, s. Hultsch Metrol. scriptt. ind. Lat. in v. dragma (p. 240) u. Fritzsche Hor. sat. 2, 7, 43. -
6 drachma
арх. Pl, Ter и drachuma, ae (gen. pl. иногда = um) f. (греч.)2) мера веса = 1/8 uncia = 1/96 as, т. е. 3,411 г PM -
7 drachma
Greek silver coin; (1/6000 talent) (quarter); Greek weight (4.5-6 grams) -
8 drachuma
drachma (old form, drachŭma, like Alcumena, Aesculapius, Plaut. Trin. 2, 4, 23; Ter. Heaut. 3, 3, 40), ae ( gen plur. drachmūm, Varr. L. L. 9, § 85 Müll.;I.usually drachmarum,
Ter. Heaut. 3, 3, 40; Cic. Fl. 19, 43), f., = drachmê.A small Greek coin, a drachma or drachm, of about the same value as the Roman denarius, Enn. ap. Cic. Div. 1, 52; Plaut. Ps. 1, 1, 84 sq.; Ter. And. 2, 6, 20; Cic. Fam. 2, 17; id. Fl. 15, 34; Hor. S. 2, 7, 43 et saep.—II.As a weight, the eighth part of an uncia, the half of a sicilicus, about the same as our drachm, Plin. 21, 34, 109, § 185; Rhem. Fann. de Pond. 17 sq.1.† drăco, ōnis ( gen. dracontis, Att. ap. Non. 426, 2; acc. dracontem, id. ap. Charis. p. 101 P.), m., = drakôn, a sort of serpent, a dragon (cf.: serpens, anguis, coluber, hydrus, vipera, aspis).I.Prop. (those of the tame sort, esp. the Epidaurian, being kept as pets by luxurious Romans), Cic. Div. 2, 30; 66; Plin. 8, 17, 22, § 61; 29, 4, 20, § 67; Suet. Aug. 94;II.Sen. de Ira, 2, 31 al. —As the guardian of treasures,
Cic. Phil. 13, 5, 12; Phaedr. 4, 20; Fest. s. h. v. p. 67, 12 sq. Müll.—Meton.A.Name of a constellation, Cic. poëta N. D. 2, 42, 106 sq.—B.A cohort's standard, Veg. Mil. 2, 13; Amm. 16, 10, 7:C.in templa referre dracones,
Val. Fl. 2, 276; Treb. Poll. Gallien. 8; cf. Isid. Orig. 18, 3, 3.—Marinus, a sea-fish, Plin. 9, 27, 43, § 82; 32, 11, 53, § 148; Isid. Orig. 12, 6, 42.—D.A water-vessel shaped like a serpent, Sen. Q. N. 3, 24.—E.An old vine-branch, Plin. 17, 23, 35, § 206; 17, 22, 35, § 182; 14, 1, 3, § 12.—F.A seafish, Trachinus Draco of Linn., Plin. 9, 27, 43, § 82.—G.In eccl. Lat., the Serpent, the Devil, Vulg. Apoc. 12, 7 al. -
9 draco
drachma (old form, drachŭma, like Alcumena, Aesculapius, Plaut. Trin. 2, 4, 23; Ter. Heaut. 3, 3, 40), ae ( gen plur. drachmūm, Varr. L. L. 9, § 85 Müll.;I.usually drachmarum,
Ter. Heaut. 3, 3, 40; Cic. Fl. 19, 43), f., = drachmê.A small Greek coin, a drachma or drachm, of about the same value as the Roman denarius, Enn. ap. Cic. Div. 1, 52; Plaut. Ps. 1, 1, 84 sq.; Ter. And. 2, 6, 20; Cic. Fam. 2, 17; id. Fl. 15, 34; Hor. S. 2, 7, 43 et saep.—II.As a weight, the eighth part of an uncia, the half of a sicilicus, about the same as our drachm, Plin. 21, 34, 109, § 185; Rhem. Fann. de Pond. 17 sq.1.† drăco, ōnis ( gen. dracontis, Att. ap. Non. 426, 2; acc. dracontem, id. ap. Charis. p. 101 P.), m., = drakôn, a sort of serpent, a dragon (cf.: serpens, anguis, coluber, hydrus, vipera, aspis).I.Prop. (those of the tame sort, esp. the Epidaurian, being kept as pets by luxurious Romans), Cic. Div. 2, 30; 66; Plin. 8, 17, 22, § 61; 29, 4, 20, § 67; Suet. Aug. 94;II.Sen. de Ira, 2, 31 al. —As the guardian of treasures,
Cic. Phil. 13, 5, 12; Phaedr. 4, 20; Fest. s. h. v. p. 67, 12 sq. Müll.—Meton.A.Name of a constellation, Cic. poëta N. D. 2, 42, 106 sq.—B.A cohort's standard, Veg. Mil. 2, 13; Amm. 16, 10, 7:C.in templa referre dracones,
Val. Fl. 2, 276; Treb. Poll. Gallien. 8; cf. Isid. Orig. 18, 3, 3.—Marinus, a sea-fish, Plin. 9, 27, 43, § 82; 32, 11, 53, § 148; Isid. Orig. 12, 6, 42.—D.A water-vessel shaped like a serpent, Sen. Q. N. 3, 24.—E.An old vine-branch, Plin. 17, 23, 35, § 206; 17, 22, 35, § 182; 14, 1, 3, § 12.—F.A seafish, Trachinus Draco of Linn., Plin. 9, 27, 43, § 82.—G.In eccl. Lat., the Serpent, the Devil, Vulg. Apoc. 12, 7 al. -
10 obolus
obolus ī, m, ὀβολόσ, a small Greek coin, a sixth of a drachma (about three cents, or three halfpence): Holera ferre obolo, T.* * *obol, Greek coin (1/6 drachma); Greek weight (1/6 drachma) -
11 denarius
dēnārĭus, a, um, adj. [deni], containing ten.I.In gen.:II.numerus digitorum,
Vitr. 3, 1:fistula,
ten inches in circumference, Plin. 31, 6, 31, § 58; Vitr. 8, 7: DENARIAE caerimoniae dicebantur et TRICENARIAE, quibus sacra adituris decem continuis rebus vel triginta certis quibusdam rebus carendum erat, Paul. ex Fest. p. 71, 10.— Freq.,Esp. nummus, or absol., de-narius, ii, m. ( gen. plur., denarium, Cic. Verr. 2, 2, 55; id. Off. 3, 23 fin.; cf. Varr. L. L. 8, § 71 Müll.:A.denariorum,
Cic. Fam. 9, 18 fin.; Suet. Tib. 48).A Roman silver coin, which originally contained ten, and afterwards eighteen asses, in value equivalent to an Attic drachma, or about sixteen American cents, Varr. L. L. 5, § 173 Müll.; Plin. 33, 3, 13, § 44; Vitr. 3, 1, 8; Paul. ex Fest. p. 98, 1 Müll.:B.denarii nummi,
Liv. 8, 11 fin.: denarii trecenti, Cic. Verr. 2, 2, 55; so subst., id. ib. 2, 3, 82 sq.; * Caes. B. C. 1, 52; Plin. 18, 23, 53, § 194; Mart. 1, 118 et saep.—As, an apothecary's weight, = drachma, Plin. 21, 34, 109, § 185; Cels. 5, 17; Plin. 30, 7, 19, § 56 et saep.—C.A gold coin of the value of 25 silver denarii, Plin. 33, 3, 13, § 44 sq.; 34, 7, 17, § 37; cf. Petr. 33, 2.—D.In later times, a copper coin, Vop. Aurel. 9; Macr. S. 1, 7 med. —E. -
12 didrachma
dī̆drāchmon, i, and dī̆drāchma, ătis, n., = didrachmon, a double drachma, Tert. Praescr. 11; Vulg. Matt. 17, 23 al. -
13 didrachmon
dī̆drāchmon, i, and dī̆drāchma, ătis, n., = didrachmon, a double drachma, Tert. Praescr. 11; Vulg. Matt. 17, 23 al. -
14 holce
-
15 drachumisso
—, —, āre [drachuma = drachma\] -
16 drachmalis
drachmālis, e (drachma no. II), eine Drachme schwer, Cass. Fel. 71. p. 172, 5.
-
17 drachuma
drachuma, s. drachma.
-
18 drachumisso
drachumisso, āre (drachuma = drachma), für eine Drachme dienen, *Plaut. Pseud. 786 (808)Lorenz.
-
19 dragma
dragma, ae, f., s. drachma.
-
20 multum [2]
multum, Compar. plūs, Superl. plūrimum, viel, ein großer Teil, I) subst.: A) im Nom. od. Acc., m. Genet., iam multum viae praeceperat rex, ein großes Stück (eine große Strecke) Weges, Curt.: a quibus cum audisset non multum superesse munitionis, nur noch ein kleiner Teil der Befestigungsarbeit, Nep.: multum diei processerat, Sall.: in multum vini processerat, war ziemlich angetrunken, Liv.: ab sole orto in multum diei (bis weit in den Tag) stetere in acie, Liv.: u. so ad multum diei in acie stare, Liv.: nebula erat ad multum diei densa adeo, ut etc., Liv. (vgl. Drak. Liv. 27, 2, 9): post multum vulnerum, nach vielen W., Tac.: multum habet iucunditatis, Plin.: ut multum (sc. est), höchstens, Mart.: in multum (bei weitem) velociores, Plin. 10, 108. – Compar., plus mihi deberet, Cic.: plus posse, Caes.: plus facere, Cic.: ne plus reddat, quam acceperit, Cic.: non plus quam etc., ebensowenig, Cic.: quod plus est, was mehr ist, mehr sagen will, Liv.: plus minusve, mehr od. weniger, m. folg. quam (als), Komik., Quint. u.a.: ne quid faciam plus, quod post me minus fecisse satius sit, zu viel... zu wenig, Ter.: ne quid plus minusve faxit, zu viel od. zu wenig, Ter.: quam molestum est uno digito plus habere, einen Finger mehr, Cic.: so auch uno plus Etruscorum cecĭdisse, ein Mann mehr, Liv.: m. Genet. part., plus pecuniae, Cic.: hostium, Liv.: detrimenti, Cic.: non plus animi quam fidei erat, Liv.: ex his alius alio plus virium habet, Cic.: nec quemquam ex eo plus quam se doloris capere, Caes. – Superl., plurimum posse, Cic.: ut haberet quam plurimum, so viel als möglich, Cic.: ubi plurimum (possidebat), das meiste, Eutr.: qui plurimum minimumque tradunt, die Durchschnittszahl, Eutr.: ellipt., cum plurimum, ubi plurimum, ut plurimum, hochgerechnet, höchstens, Liv., Suet. u. Plin. – m. Genet. part., noctis plurimum, ein sehr großer Teil der N., Amm.: plurimum mali, Sen.: gravitatis, Cic.: studii, Nep.: virtutum, Quint.: ut laboris sic utilitatis etiam longe plurimum, Quint.: plurimum quantum favoris, recht sehr viel an G., Flor.
B) im Genet. zur Bezeichnung des Wertes und Preises, hoch, multi facere, hoch schätzen, Plaut. – Compar., pluris, höher, teurer, ager multo pluris est, gilt viel mehr, Cic.: conscientia mihi pluris est, Cic.: pluris putare, facere, habere, aestimare, höher schätzen, achten, Cic.: vendere, emere, teurer, Cic.: aedificare, Colum. – Superl., plurimi, sehr hoch, sehr teuer, facere, Nep.: pendĕre, Plaut.: esse, Cic. – Selten steht st. des Genet. der Abl., plure altero tanto quanto eius fundus est velim, Plaut. fr. b. Charis. 211, 28: plure vendunt, Lucil. 1253 (b. Charis. 211, 30): plure venit, Cic. fr. b. Charis. 211, 29: quam plurimo vendere, möglichst teuer, Cic. de off. 3, 50.
II) adv.: A) multo, um vieles, viel, a) einfach, neben Komparativen u. Wörtern aller Art, die den Begriff einer Steigerung enthalten, zur Bezeichnung des Maßes, mit dem der Unterschied gemessen wird, multo plura, Nep.: m. pauciores, Cic.: m. minus, Cic.: m. magis, Cic.: m. ceteros gloriā antecesserunt, Nep.: so bei antevenire, Ter.: bei anteponere, Cic.: bei praestat, es ist besser, Sall.: bei malle, Cic.: bei Partikeln, die den Begriff einer Verschiedenheit enthalten, multo secus, viel anders, Cic.: m. aliter, Nep.: bei infra, Plin.: beim Komparativ u. Superlativ = bei weitem, maior multo res, Liv.: m. difficillimus, m. difficillime, Cornif. rhet.: purissimus multo, Varro fr.: m. maximus, Komik. u. Cic.: m. maxime, Ter. u. Augustin.: m. antiquissimus, Cic.: multo formosissimus, Nep.: m. maximā parte, Cic.: bei post u. ante, non multo post, nicht lange nachher, Cic.: multo ante, Nep., od. ante multo, Cic., lange vorher. – b) doppelt, multo multoque, um gar vieles, gar viel, beim Komparativ usw., multo multoque longior, Fronto ad M. Caes. 2, 2 (5). p. 28, 1 N.: multo multoque operosius est, Val. Max. 4, 1, 2: multo multoque magis, Fronto laud. negl. p. 214, 15 N. – c) multo tanto, um so viel mehr, ne ille hercle mihi sit multo tanto carior, si etc., Plaut. Bacch. 310: u. so Plaut. Men. 800; rud. 521; Stich. 339. Gell. 12, 2, 14. Apul. met. 7, 15 u.a. (s. Hildebr. Apul. met. 6, 1. p. 396, b): multo tanto propius, Varro LL. 7, 3.
B) multum, 1) vom Grade, sehr, weit, vielmals, a) neben Verben, salve m., sei vielmals, sei herzlich gegrüßt, Plaut.: vale m., leb recht wohl, Plaut.: non m. confidere, nicht sehr, nicht sonderlich, Caes.: m. desiderare, Nep.: non ita m. uti sorore, nicht so sehr, Cic.: longe multumque superare, Cic.: ebenso auch poet. Acc. Plur. multa adverb. neben Verben, multa reluctari, Verg.: multa gemens, Verg. – b) neben Adjektiven, m. dispar, Cic.: vir m. bonus, Cic.: m. familiaris, Fronto: m. loquaces, Plaut.: m. inepti labores, Plin. ep. – c) neben Komparativen = multo, zB. non multum est maius, Cic.: m. improbiores, Plaut.: m. robustior, Iuven.: selten bei Superlativen, m. carissimus ac desiderantissimus filius, Augustin. epist. 139 lemm. – 2) v. der Zeit, Vielmals, oft, viel, multum mecum sunt, Cic.: multum mecum loquuntur, Cic.: multum et saepe quaesita, Cic.: multum et diu cogitans, Cic.: diu multumque scriptitare, Cic.
C) plus, 1) v. der Menge, mehr, a) m. folg. quam, wie: non pl. quam semel, Cic.: plus quam satis (erat), Ter.: non pl. quam in tres partes posse distribui, in nicht mehr als, Cic.: nulla (navis) pl. quam triginta remis agatur, mit mehr als, Liv.: plus quam decem dies abesse, weiter als, Cic. – b) ohne quam, zB. pl. semel, Varro fr.: plus satis, Ter.: pl. millies audivi, Ter.: pl. mille capti, Liv.: plus quingentos colaphos infregit, Ter.: plus pars dimidia caesa est, Liv.: plus parte tertiā interfectā, Caes.: plus dimidiati mensis cibaria ferebant, Cic.: ut plus biennium in his tricis moremur, Cic.: cum pl. annum aeger fuisset, Liv.: plus aut minus, plus minus, plus minusve, plusve minusve, mehr oder weniger, ungefähr, auf und ab, septingenti sunt paulo plus aut minus anni, Enn.: abesse plus minus octo milibus, Hirt. b. G.: ne quid plus minusve faxit, quod nos pigeat, Ter.: ne plus minusve loqueretur ex tempore, Suet.: venerunt plusve minusve duae, Mart. – c) m. Abl., zB. ut pl. unā vera sit, Cic.: nec esse pl. uno, mehr als einer, Cic.: annos sexaginta natus est aut pl. eo, oder mehr als soviel, oder darüber, Ter. – 2) v. Grade, mehr, confiteor eos plus quam sicarios, plus quam homicidas, plus etiam quam parricidas esse, Cic.: plus cruciari, Balb. in Cic. ep.: multo plus, Anton. in Cic. ep.: paulo plus, Liv.: plus aequo, mehr als billig, Cic.: plus iusto, Liv.: plus nimio, allzusehr, Hor.: plus plusque, immer mehr u. mehr, quem plus plusque in dies diligo, Cic.: dah. auch neben Adii. = magis, plus formosus, Calp. ecl. 11, 72: u. plus quam beim Komparativ, vilior fiam plus quam factus sum, Vulg. 2. regg. 6, 22: plus erat quam palea levior, Commodian. apol. 5: u. ohne quam, oculi domini multo plus lucidiores sunt super solem, Vulg. Sirach 23, 28: u. plus quam beim Superlativ, plus quam benignissimus, Corp. inscr. Lat. 9, 1876. – so auch plura zuw. adverb., ne te in promissis plura moremur, weiter, länger, Lucr. 5, 91.
D) plurimum, 1) v. Grade, am meisten, pl. intererat, Cic.: ut te pl. diligam, Cic.: plurimum quantum favoris, Flor. 4, 2, 74: pl. quantum nocere, recht sehr, überaus, Min. Fel. 23, 1; vgl. ibid.40, 1. – 2) von der Menge, a) recht viel, ut plurimum tussiat, Petron. 117, 9. – b) höchstens, pl. drachma, modice quattuor obolis, Plin.: diebus plurimum novem, Plin. – 3) v. Umfange der Zeit, größtenteils, meistenteils, domum ire pergam; ibi plurimum est, Ter. Phorm. 194: pl. Cypri vixit, Nep. Chabr. 3, 4.
/ Im Vulgärlat. gesteigerter Kompar. plurior, Fulg. myth. 1. praef. p. 16 M. Itala Ioann. 7, 31. Hilar. in ep. ad Philem. 3 (Pitra spicil. 1, 150 [b]). Gloss. II, 409, 12 (pluriora). – Archaist. Superl. ploirimus, Corp. inscr. Lat. 1, 32, wo ploirume = plurime: plisimus od. plusimus, Fest. 205 (a), 17. Varro LL. 7, 27. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 437.
См. также в других словарях:
Drachma — • A Greek silver coin Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Drachma Drachma † Catholic … Catholic encyclopedia
DRACHMA — Gr. Δραχμὴ, genus nummi, quod interdum λεπτὸν ὁλκὴν, ὀβολὸν, δηνἀριον, quoque iidem dicebant, Romanis Denarius fuit, h. e. sesterti quatuor. Quod ad pondus, septem drachmae unciam incurrunt; unde consequitur, cum libra sit 12. unciarum, 84.… … Hofmann J. Lexicon universale
Drachma (moth) — Drachma Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta … Wikipedia
Drachma — Drach ma, n.; pl. E. {Drachmas}, L. {Drachm[ae]}. [L., fr. Gr. ?. See {Dram}.] 1. A silver coin among the ancient Greeks, having a different value in different States and at different periods. The average value of the Attic drachma is computed to … The Collaborative International Dictionary of English
Drachma — (Drachme, gr.), 1) antike Silbermünze von verschiedenem Werthe: a) die D. von Abacänum (in Sicilien), = 8 Sgr.; b) von Ägina = 12 Sgr.; c) von Alexandria = 10 Sgr. 11 Pf.; d) die große attische = 7 Sgr.; e) die mittlere attische = 61/2 Sgr.; f)… … Pierer's Universal-Lexikon
drachma — 1570s, from Gk. drakhme, an Attic coin and weight, probably originally a handful (see DRAM (Cf. dram)). Earlier as dragme (late 14c.), from O.Fr. dragme, from M.L. dragma … Etymology dictionary
drachma — drachmà sf. (2) TrpŽ 1. Graikijos piniginis vienetas. 2. senovinis vaistinių svorio matas, lygus 3,732 g … Dictionary of the Lithuanian Language
drachma — a silver coin of ancient Greece (and the monetary unit of modern Greece before the introduction of the euro in 2002), has the plural form drachmas … Modern English usage
drachma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. drachmamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jednostka monetarna we współczesnej Grecji {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} srebrna moneta bita w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drachma — ► NOUN (pl. drachmas or drachmae) 1) the basic monetary unit of Greece. 2) a silver coin of ancient Greece. ORIGIN Greek drakhm , an Attic weight and coin … English terms dictionary
drachma — [drak′mə] n. pl. drachmas, drachmae [drak′mē] drachmai [drak′mī΄] [L < Gr drachmē, lit., a handful < drassesthai, to grasp, take by handfuls < IE base * dergh , to grip > TARGE] 1. an ancient Greek silver coin 2. an ancient Greek unit … English World dictionary